W liście Krzysztofa Mieszkowskiego do organizatorów Forum Polskiego Teatru nie zgadzam się z niektórymi myślami, zwłaszcza z diagnozą sytuacji młodego teatru, ale konkluzje dotyczące planowanego spotkania wydają mi się trafne: „Zaproponowany kształt obrad Forum Polskiego Teatru nie umożliwia otwartej dyskusji i budzi wątpliwości obu stron. Jeśli z udziału wycofają się kolejni zaproszeni goście i nie pojawi się na nim młode pokolenie twórców, idea rozwiązywania problemów zmieni się w ideę umocnienia pokoleniowych i ideowych podziałów. Kolejnym ważnym krokiem, umożliwiającym skuteczność obrad, będzie zaproszenie do rozmów polityków (marszałków odpowiedzialnych za kulturę, dyrektorów Wydziałów Kultury, ministra edukacji, kultury, finansów, pracy lub ich przedstawicieli). Ich często arbitralne decyzje podejmowane na co dzień na różnych szczeblach mają realny wpływ na kształt i istnienie teatrów. Podjęcie rozmów między ludźmi teatru i politykami przyspieszy rozwiązanie wielu bieżących problemów już teraz. Oczywiście, tak zaplanowane Forum nie powinno zamknąć się w dwóch dniach rozmów. Może warto zmienić jego program i przenieść je na rok 2010? Jestem przekonany, że niewielkie środowisko teatralne dysponuje siłą do przeprowadzania zmian, istotnych przecież dla wszystkich ludzi teatru, ale tylko pod warunkiem wypracowania jednego, wspólnego projektu reform”.
Program Forum Polskiego Teatru znam od niedawna. Może rzeczywiście budzić wątpliwości. O ile wiem idea zwołania Forum zrodziła się z powodu niezbyt satysfakcjonującej debaty teatralnej na Kongresie Kultury Polskiej. Wygląda na to, że niezadowolenie w środowisku jest już teraz, zanim kolejna rozmowa w ogóle ma się odbyć. Jedni się obrażają, drudzy marudzą, że nie tak. Ten by chciał o tym mówić, tamten o czym innym. Słowem: jesteśmy w Polsce, gdzie wszyscy coś mówią, tylko nikt się nie może dogadać.
Program Forum Polskiego Teatru przynajmniej jest znany, a co z programem konferencji Forum Obywatelskiego Teatru Współczesnego?
Dobre pytanie.Ale niedobrym pomysłem organizatorów FTP jest żądanie opłat rejestracyjnych. Jest to zabieg, który dla dyrektorów teatrów publicznych jest drobiazgiem. Koszt pokryje delegacja z zakładu pracy. A co z zwykłymi pracownikami rozmaitych instytucji, co z przedstawicielami teatrów niepublicznych, co z wolnymi zawodami – aktorami, reżyserami, scenografami, dramaturgami czy dramatopisarzami?Odnoszę wrażenie, że FTP jest spotkaniem dyrektorskim.Dziwny jest tak wysoki koszt za udział w imprezie, którą organizują trzy organizacje branżowe. Tym bardziej, że znaleźli się sponsorzy (Kler). Tym bardziej, że współorganizatorem forum jest ministerialna agenda – Narodowe Centrum Kultury. Czy z opłaty rejestracyjnej opłacana będzie firma PR, która rozsyła „zachęty” do udziału?Czy organizatorzy tak obawiają się nadmiaru uczestników?
A nie mówiłem? Młody informatyk z Instytutu Teatralnego zablokował mój blog wykorzystując koleżeństwo z onetem. Wcześniej zrobił to na forum e-teatru. Mam „usunąć treści” bez dostępu do treści bloga, czyli udowodnić, że nie jestem wielbłądem. To jest też młody teatr, z obnażonymi metodami i warsztatem. Nowe wraca.Jacek Zembrzuski
Jacku, zajrzałem na Twój blog i jest zablokowany. To bardzo przykre i niezrozumiałe. Nie wiem, co w tej sytuacji Ci radzić. Może można się jakoś odwoływać? A w najgorszym razie uruchom blog w jakimś innym miejscu. Pozdrawiam
Przykre to bywa czytanie niektórych wypowiedzi. W Internecie obowiązuje jednak tw. netykieta.
… której przestrzegam sumiennie od roku, a jeśli ktoś twierdzi, że nie, to powinien zaprezentować jakieś argumenty (zarządano ode mnie „usunięcie obraźliwych treści” – kogo? – czego? nie dając szansy na dostęp do bloga), więc wszystko wygląda na zemstę, niestety, ze środowiska it. Nie czuję, żebym był wielbłądem…komunikaty@portal.onet.pl tu można zapytać, o co (komu) chodziPo co mi taka bezdomna (osobna) reklama skoro – bywa – że mam coś do powiedzenia ?A KPK nie chciał odpowiedzieć, „dlaczego jak lord siadać nie umie”…lepiej stosować przemoc i kłamać. Nowe wróciło?