Dwa lata temu, w styczniu 2020 roku, zostałem zwolniony z pracy w TVP Kultura w trybie art. 52 par. 1 pkt 1 Kodeksu Pracy. Jako przyczynę rozwiązania umowy podano ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. Czyli była to tzw. dyscyplinarka. Sformułowano sześć powodów zwolnienia. Wśród nich nie było niczego, co zwykle może się kojarzyć z przyczynami dyscyplinarnego wyrzucenia z pracy: pijaństwa, złodziejstwa czy molestowania. Wszystkie oficjalne powody wydały mi się tak kuriozalne i absurdalne, że zdecydowałem się skorzystać z przysługującego mi prawa do zaskarżenia decyzji pracodawcy w Sądzie Pracy. Sprawa toczyła się dwa lata. Odbyły się trzy rozprawy, na których przesłuchano