Dzienniki Andrzeja Łapickiego

Miałem możliwość przeczytania już dzienników Andrzeja Łapickiego, które ukażą się za dwa tygodnie. Ich lektura jest dość kłopotliwa. Jak pisze we wstępie córka aktora, Zuzanna, ojciec życzył sobie, aby były opublikowane po jego śmierci, bo zza grobu chciał, jak się wyraził: „przypieprzyć wszystkim”. Czy to się spełniło? Łapicki zaczyna pisać dzienniki w 1984 roku i kończy w 2005 po tym, jak umiera jego żona. Powiedzmy od razu, że te dość regularne zapiski dotyczą przede wszystkim tego, co robił, gdzie był, z kim się spotkał, kto co powiedział. Mniej jest tam pogłębionych refleksji o tych zdarzeniach, zdecydowanie więcej na gorąco formułowanych

Czytaj dalej

Słownik do czytania

Różne książki ludzie czytają do poduszki, a ja ostatnio wertuję wydany właśnie Słownik biograficzny teatru polskiego. Jest to, jak wiadomo, trzeci już tom monumentalnej publikacji, przygotowanej przez zespół redakcyjny Instytutu Sztuki, tym razem obejmującej notami ludzi teatru, którzy zmarli do roku 2000. Zebrało się ich 1987. Oczywiście nie jestem aż takim maniakiem, żeby śledzić wszystkie biogramy jeden po drugim, od A do Z. Czytam je wyrywkowo, czasami wyszukując konkretne osoby, a czasami gdzie oko spocznie. I muszę powiedzieć, że jest to lektura z wielu względów bardzo ciekawa. Pierwszy wniosek, jaki mi się nasunął, jest trochę smutny. Dużą część opisanych  mogłem widzieć

Czytaj dalej

Wszyscy kochają Maję

Wczoraj w Instytucie Teatralnym bardzo piękna promocja nowego wydania Pejzażu – rozmów Barbary Osterloff z Mają Komorowską. Trawestując tytuł sztuki Patricka, wyreżyserowanej przez Jerzego Jarockiego, w której aktorka zagrała 50 lat temu w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, a była to jej pierwsza rola teatralna po opuszczeniu Laboratorium Grotowskiego – przyszli wszyscy, którzy kochają Maję. A pośród znakomitych gości warto wymienić osoby ojca Ludwika Wiśniewskiego i prof. Adama Strzembosza. Książka wydana, jak zwykle z ogromną starannością przez Instytut Teatralny, została wzbogacona o dodatkowe rozmowy dotyczące ról Mai Komorowskiej w przedstawieniach Krystiana Lupy, a także teksty i wypowiedzi o niej autorstwa Marii

Czytaj dalej