Zawsze przy okazji Wszystkich Świętych przypomina mi się, jak będąc studentem Szkoły Teatralnej kwestowałem na Powązkach. Marek Piekut zapytał mnie, czy nie pomógłbym w akcji, a zrobił to z taką powagą, że człowiek czuł się zaszczycony i byłoby mu głupio odmawiać. Ale mimo to gdzieś z tyłu dumnej głowy dręczyła mnie wątpliwość, czy moja pomoc będzie wystarczająco skuteczna? W końcu kwesta cieszyła się popularnością, ponieważ zbiórkę pieniędzy prowadzili znani i lubiani aktorzy. A ja cóż – twarz miałem anonimową. No ale 1 listopada ruszyłem na Powązki, zabrawszy ze sobą koleżankę, żeby było raźniej. Pamiętam, że trafiliśmy najpierw do jakiegoś pawilonu,
Nie tylko o teatrze
Miesiąc: październik 2013
Do kolegi Miernika
Czytam Twój najnowszy felieton „bardzo osobisty” i muszę również Ci osobiście powiedzieć, że mnie szczególnie zirytował – szczególnie, ponieważ inne Twoje teksty z e-teatru też mnie denerwowały, ale nie aż tak, żeby się wdawać w polemiki. Zaczynasz swoje zwierzenia od autobusu do Kielc, w którym oglądasz zdjęcia ze spotkania klasowego, na które nie dotarłeś. „Faceci niemal wszyscy z wydatnym brzuszkiem, kobiety, których nie rozpoznaję.” Chciałem Ci tylko zwrócić uwagę, że gdybyś Ty wysłał swoje zdjęcie kolegom, to też mogliby Cię nie poznać – również kiedyś byłeś szczuplejszy. Ale dalej tworzysz wzruszający autoportret krytyka teatralnego, który poświęca życie osobiste, ponieważ nieustannie
To blog or not to blog
W najbliższy wtorek o godz. 18.00 w Teatrze Kameralnym w Warszawie odbędzie się debata pod hasłem: To blog or not to blog. Jej inicjatorem jest Dawid Mlekicki, również bloger, który tak sformułował cele dyskusji: „Pierwsza publiczna debata poświęcona blogom i autorskim formom wypowiedzi w internecie na tle marginalizowania roli krytyki teatralnej oraz kryzysu tradycyjnych form komentowania polskiego życia teatralnego. Do udziału w debacie zaproszeni zostali autorzy blogów o tematyce teatralnej, reprezentujący różne dziedziny okołoteatralne: profesjonalną krytykę, animację życia teatralnego oraz szeroko pojęty styl życia. Wybrane tematy dyskusji: – Jak kryzys na rynku medialnym przekłada się na poziom i zaangażowanie w działania promocyjne i relacje krytyczne
Dorota
Ogłoszono listę osób, które zgłosiły się do konkursu na dyrektora Instytutu Teatralnego. W komentarzach pojawiła się opinia, że wybory, jak się okazało, nie wzbudziły wielkiego zainteresowania. Można by nawet ten fakt uznać za pewnego rodzaju sukces odchodzącej dyrekcji, że nawet jej mniej lub bardziej jawni oponenci nie odważyli się na przedstawienie własnego programu działalności IT i poddanie rywalizacji. Nie wiem co prawda, czy o takim a nie innym odzewie nie zadecydowały warunki konkursu przedstawione przez organizatora. Nie mam na to dowodów, jedynie przypuszczenie, że Ministerstwo Kultury nie planowało tak naprawdę tej formy powołania nowej dyrekcji Instytutu. Bo jaki konkurs powinien
Teatralny.pl
Wystartował nowy portal: Teatralny.pl. Patronują mu Fundacja Teatr Nie-Taki i Unia Polskich Teatrów. Redaktorem jest Katarzyna Knychalska. Portal dotuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Byłem zaproszony do napisania tekstu na otwarcie Teatralnego.pl, ale coś mi weny zabrakło. Mam nadzieję, że p. Katarzyna się nie obrazi, jeśli sformułuję u siebie parę uwag po pierwszym oglądzie i lekturze portalu. 1. Portale internetowe najpierw ocenia się po wyglądzie i po tym, jak się w nich nawiguje. Ja akurat nie mam tu specjalnie oka. Generalnie design Teatralnego.pl wydaje mi się spokojny, klarowny, zwolennicy wyrafinowanych pomysłów graficznych będą zawiedzeni, bo raczej portal zaleca się prostotą.
Mówi Szpakowska
W magazynie Książki, wydawanym przez Agorę, wywiad z Małgorzatą Szpakowską. Ilekroć czytam wypowiedzi pani profesor (nie mówiąc o jej książkach), to kolana mi się same zginają. Jest tak mądrą osobą, że człowiek właściwie nie wstydzi się przy niej własnej ignorancji. Bo nie ma takiej ludzkiej siły, żeby Szpakowskiej dorównać, więc można się tylko cieszyć jej przewagami. Miałem z panią profesor zajęcia z antropologii kultury. Na egzaminie pytała mnie o Durkheima, a mnie coś strzeliło do głowy i zacząłem go porównywać z Julesem Vernem. Słuchała tych andronów, oczy jej się robiły coraz bardziej okrągłe, uśmiech nie znikał z twarzy i ku